W tym tygodniu Środą Popielcową rozpoczynamy okres Wielkiego Postu. Tego dnia podczas liturgii na znak pokuty posypujemy głowy popiołem i wsłuchujemy się w słowa: „nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Podejmujemy w tym okresie post, modlitwę i jałmużnę, na które „Katechizm” wskazuje jako na najważniejsze dobre uczynki. Tego dnia katolików od 14 roku życia obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, zaś osoby od 18 do 60 roku życia obowiązuje ponadto post ścisły, czyli 3 posiłki, w tym raz do syta.
Msze świete z obrzędem posypania głów popiołem o 7.00, 17.00 i 18.00.
Zwyczaj posypywania głów popiołem na znak żałoby i pokuty, celebrowany w Środę Popielcową, znany jest w wielu kulturach i tradycjach, m.in. w starożytnym Egipcie, u Arabów i w Grecji. W liturgii pojawił się on w VIII w. Pierwsze świadectwa o święceniu popiołu pochodzą z X w. W 1091 r. papież Urban II wprowadził ten zwyczaj jako obowiązujący w całym Kościele. W tym też czasie ustalono, że popiół do posypywania głów wiernych ma pochodzić z palm poświęconych w Niedzielę Palmową poprzedniego roku.
W Środę Popielcową – zgodnie z kanonami 1251-1252 Kodeksu Prawa Kanonicznego – obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i post ścisły (trzy posiłki w ciągu dnia, w tym tylko jeden – do syta). Prawem o wstrzemięźliwości są związani wszyscy powyżej 14. roku życia, a prawem o poście – osoby pełnoletnie do rozpoczęcia 60. roku życia. Prawo kanoniczne nie nakłada na wiernych natomiast obowiązku uczestniczenia w tym dniu w Eucharystii (chociaż jest to powszechną praktyką, z której nie powinno się rezygnować bez ważnej przyczyny).
